ประเภท | ARTMO | เครือข่ายศิลปะ เชื่อมต่อโลกศิลปะ

ประเภท

สื่อ

ระยะเวลา

คำนิยาม

Abstract Expressionism

Abstract

การประดิษฐ์ตัวอักษร

Conceptual

Concrete

constructivism

Cubism

สารคดี

Expressionism

Fantastic

Figurative

Illustration

Impressionism

Magical Realism

Minimalism

ไร้เดียงสาศิลปะ

ป๊อป

Realism

Surrealism

ประเภททัศนศิลป์นั้นมีการอธิบายและจัดประเภทตามลักษณะของงานศิลปะที่ปรากฎหรือถูกสร้างขึ้น

อย่างไรก็ตามคำว่า "ประเภท" เป็นคำจำกัดความของรูปแบบ ไม่ใช่ "สื่อ" (วัสดุ) ที่ใช้

ดังนั้น ตัวอย่างเช่นแม้แต่ประติมากรรมขนาดกลางสามารถเป็นabstract, figurative, concrete artและอื่นๆ ในแง่ของประเภท ไม่ใช่แค่ภาพวาดเท่านั้น

หมายเหตุ

เนื่องจากบางประเภทมีคุณลักษณะที่ทับซ้อนกันกับประเภทอื่นๆ จึงมีเหตุผลทำให้ต้องอธิบายงานศิลปะเดียวด้วยลักษณะมากกว่าหนึ่งประเภท

อย่างไรก็ตามบางประเภทไม่ควรเลือกพร้อมกับงานศิลปะชิ้นใดชิ้นหนึ่งเนื่องจากจะขัดแย้งกัน

ตัวอย่างการเลือกลายประเภทสำหรับหนึ่งงานศิลปะอาจเป็น ...

Abstract และ Abstract Expressionism
Realism และ Figurative

ตัวอย่างบางประเภทที่ไม่ควรเลือกจัดหมวดหมู่งานศิลปะชิ้นใดชิ้นหนึ่งเพราะอาจขัดแย้งกัน ...

Abstract และ Figurative
Abstract และ Cubism
Abstract และ Conceptual
Surrealism และ Realism
Fantastic และ Figurative

ตัวอย่างสำหรับประเภท stand-alone ซึ่งไม่ควร จัดหมวดหมู่ด้วยกันกับประเภทอื่นๆ ...

Conceptual
Concrete
ป๊อป
Minimalism

Abstract Expressionism คือการเคลื่อนไหวทางศิลปะที่เกิดขึ้นในภาพวาดของชาวอเมริกันในช่วงปลาย 1940s และในช่วง 1950 โดยเฉพาะในนิวยอร์กซิตี้

นักศิลปะAbstract พยายามสร้างงานศิลปะAbstract ซึ่งเป็นเชิงอารมณ์และการแสดงออก

การสร้างสรรค์โดยอัตโนมัติและจิตใต้สำนึกเป็นลักษณะพื้นฐาน ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากนักสถิตยศาสตร์ล่วงหน้า

ศิลปะAbstract ใช้ภาษาภาพของรูปร่างรูปร่างสีและเส้น

องค์ประกอบอาจมีได้ขึ้นอยู่กับระดับความเป็นอิสระจากการอ้างอิงทางทัศนะวิสัยในโลก

มีการใช้รูปร่าง, สี, โทนสี, รูปร่างและเครื่องหมาย และหลีกเลี่ยงการถ่ายทอดโลกที่มองเห็นได้ด้วยตาอย่างชัดเจน

Abstract art, non-figurative art, non-objective art, และ nonrepresentational art ต่างก็มีความเกี่ยวข้องกันทางอ้อม

ลักษณะอาจคล้ายกัน แต่อาจจะไม่ได้มีความหมายเหมือนกัน
Abstraction บ่งบอกถึงการจากไปของความเป็นจริงด้วยการพรรณนาภาพในงานศิลปะ

การออกเดินทางจากการถ่ายทอดอย่างชัดเจนนั้นอาจเป็นการมองข้าม, มีอคติ หรือครบถ้วนก็ได้ Abstraction นั้นมีอยู่ควบคู่ไปกับวัฏฏะ

แม้แต่ศิลปะที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อความเสมือนจริงสูงสุด ก็สามารถกล่าวได้ว่าเป็น abstractอย่างน้อยในทางทฤษฎี เพราะการนำเสนอที่สมบูรณ์แบบนั้นมีแนวโน้มที่จะลวงตาเกินจริงได้

หมายเหตุ
งานศิลปะ abstract ไม่สามารถจัดเป็น figurative ได้เช่นกันเนื่องจากจะขัดแย้งกัน

การประดิษฐ์ตัวอักษรเป็นทัศนศิลป์ที่เกี่ยวข้องกับการเขียน

มันคือการออกแบบและการดำเนินการของตัวอักษรด้วยเครื่องมือปลายกว้างแปรงหรือเครื่องมือการเขียนอื่น ๆ

การฝึกการประดิษฐ์ตัวอักษรร่วมสมัยสามารถกำหนดเป็นศิลปะของการให้แบบฟอร์มเพื่อสัญญาณในลักษณะที่แสดงออก, ความสามัคคีและความชำนาญ

การประดิษฐ์ตัวอักษรที่ทันสมัยมีตั้งแต่จารึกและการออกแบบที่ใช้งานได้ไปจนถึงชิ้นงานศิลปะที่ตัวอักษรอาจหรือไม่สามารถอ่านได้ การประดิษฐ์ตัวอักษรคลาสสิกแตกต่างจากการพิมพ์และไม่ใช่ตัวอักษรมือคลาสสิกแม้ว่า calligrapher อาจฝึกทั้งสอง

การประดิษฐ์ตัวอักษรยังคงเติบโตในรูปแบบของคำเชิญงานแต่งงานและคำเชิญเหตุการณ์การออกแบบตัวอักษรและตัวอักษรการออกแบบโลโก้ตัวอักษรมือเดิมศิลปะศาสนาประกาศการออกแบบกราฟิกและศิลปะการประดิษฐ์ตัวอักษรทหารชั้นหินจารึกและเอกสารที่ระลึก

มันยังใช้สำหรับอุปกรณ์ประกอบฉากและภาพเคลื่อนไหวสำหรับภาพยนตร์และโทรทัศน์และสำหรับใบรับรองข้อความรับรองการเกิดและความตายแผนที่และงานเขียนอื่น ๆ

Conceptual art มักใช้วัตถุในโลกแห่งความจริงที่ประกอบเข้ากับสถานจัดแสดงงานหรือประติมากรรม

เพราะไอเดียและคอนเซ็ปของงานนั้นมีความสำคัญยิ่งใหญ่กว่าตัวชิ้นงานและหลักสุนทรียศาสตร์ Conceptual art จึงสามารถ - และสามารถมีลักษณะเหมือน - เกือบทุกอย่าง

นี่เป็นเพราะศิลปิน conceptual ใช้วัสดุและรูปทรงอะไรก็ได้ที่เหมาะสมกับการถ่ายทอดไอเดียของพวกเขาที่สุด แตกต่างกับจิตรกรหรือประติมากรที่คิดว่าจะถ่ายทอดไอเดียผ่านทางภาพวาด/วัสดุปั้น/เทคนิคอย่างไรได้ดีที่สุด - ซึ่งผลงานที่ออกมานั้นเป็นได้ตั้งแต่การแสดงไปจนถึงคำบรรยายเป็นลายลักษณ์อักษร

ถึงแม้ว่าศิลปิน conceptual จะไม่มีสไตล์หรือรูปแบบจำเพาะ แต่ก็มีเริ่มมีแนวโน้มลักษณะเฉพาะที่ใช้กันตั้งแต่ยุคปลาย 1960

หมายเหตุ
แม้ว่าศิลปินหลายคนจะมี "concept" ในใจก่อนที่จะเริ่มรังสรรค์ แต่นั่นไม่ได้ทำให้งานศิลปะนั้นเป็นงานที่ "conceptual"

งานศิลปะที่สมบูรณ์นั้นจำเป็นต้องได้รับการยอมรับว่าเป็นconceptของสิ่งหนึ่งสิ่งใด ลักษณะที่ชัดเจนที่สุดคือการใช้องค์ประกอบและสิ่งของที่มักจะไม่ถูกใช้เพื่อสร้างงานศิลปะ

ศิลปะConcreteเป็นการเคลื่อนไหวทางศิลปะที่ให้ความสำคัญกับนามธรรมเชิงเรขาคณิต

คำนี้ถูกคิดค้นโดย Theo van Doesburg เป็นครั้งแรกและถูกนำมาใช้โดยเขาเองในปี 1930 เพื่อแยกความแตกต่างระหว่างวิสัยทัศน์ศิลปะของเขากับศิลปินabstractผู้อื่นในเวลานั้น

Constructivism เป็นปรัชญาทางศิลปะและสถาปัตยกรรมที่มีต้นกำเนิดในรัสเซียโดย Vladimir Tatlin เริ่มในปีพ. ศ.

นี่คือการปฏิเสธแนวคิดศิลปะอิสระ เขาต้องการสร้าง 'ศิลปะ'

การเคลื่อนไหวดังกล่าวถือเป็นการสนับสนุนศิลปะเพื่อฝึกฝนจุดประสงค์ทางสังคม

คอนสตรัคติวิสต์มีผลอย่างมากต่อการเคลื่อนไหวทางศิลปะสมัยใหม่ของศตวรรษที่ 20 ซึ่งมีอิทธิพลต่อแนวโน้มที่สำคัญเช่นการเคลื่อนไหว Bauhaus และ De Stijl อิทธิพลของมันได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายโดยมีผลกระทบสำคัญต่อสถาปัตยกรรม, ประติมากรรม, การออกแบบกราฟิก,การออกแบบอุตสาหกรรม, ละคร, ภาพยนตร์, การเต้นรำ,แฟชั่นและดนตรี

Cubism เป็นขบวนการศิลปะในช่วงต้นศตวรรษที่ 20th ซึ่งบุกเบิกโดย Pablo Picasso และ Georges Braque รวมทั้งบุคคลสำคัญอื่น ๆ

พื้นฐานของลัทธิเขียนภาพแบบเหลี่ยมคือการสร้างรูปแบบการแสดงออกที่แตกกระจัดกระจายและเป็นนามธรรมโดยใช้โครงร่างแบบลูกบาศก์และเรขาคณิต

สารคดีศิลปะเกี่ยวข้องกับงานที่เน้นประเด็นในโลกแห่งความเป็นจริงและมักเกี่ยวข้องกับการถ่ายภาพและภาพยนตร์

ช่วงสมัยก่อนจะเกี่ยวข้องกับความคิดเกี่ยวกับความเที่ยงธรรม อย่างไรก็ตามลัทธิหลังสมัยใหม่ได้กระตุ้นให้เกิดการรับรู้มากขึ้นเกี่ยวกับธรรมชาติของงานศิลปะและงานที่มักถูกมองว่าเป็น "สารคดี"

ดังนั้น 'สารคดี' จึงกลายเป็นคำศัพท์ที่มีการตีความที่กว้างขึ้นและหลากหลายขึ้น

การตีความของ Expressionism นั้น โลกความเป็นจริงบิดเบี้ยวเพื่อสื่อถึงความรู้สึกอารมณ์และความคิดของศิลปิน

Expressionists พยายามที่จะประคองศิลปะด้วยความถูกต้องและตอบโต้กับอิมเพรสชั่นนิสม์และการถอดความจากธรรมชาติอย่างบริสุทธิ์ใจ

Expressionism มีความเกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับศิลปะเยอรมันและออสเตรียสมัยใหม่ซึ่งมักเรียกว่า Expressionism ของเยอรมัน

ศิลปะมหัศจรรย์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับช่วงเวลาหรือการเคลื่อนไหวทางประวัติศาสตร์ที่จำเพาะเจาะจงใดๆ

ศิลปะFantasticประกอบด้วยวัตถุหรือฉากที่ไม่เหมือนจริง, ลึกลับ, ตำนาน, และสิ่งลี้ลับ

คำนี้มีความเกี่ยวข้องอย่างมากกับศิลปะล่าสุดของปี 20th

"Figurative" ใช้เพื่ออธิบายศิลปะที่ยังคงมีการอ้างอิงที่ชัดเจนกับโลกแห่งความจริงและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรือนร่างของมนุษย์

คำนี้เป็นที่นิยมมากขึ้นหลังจากความนิยมของศิลปะนามธรรมเพิ่มขึ้น ใช้เพื่ออธิบายศิลปินที่ยังคงอ้างอิงกับโลกแห่งความจริงในผลงานของพวกเขา

ดังนั้นในทางคำจำกัดความแล้วมันคือ การเป็นตัวแทน

มักใช้สับสนกับการจัดหมวดหมู่งานศิลปะที่เป็นรูปเป็นร่างเพียงเพราะมี "รูปร่าง" ปรากฎ

แต่เพียงแค่นั้นไม่ได้ทำให้มันเป็นงานศิลปะที่เป็น figurative งานศิลปะควรแสดงวัตถุด้วยความแม่นยำที่ใกล้เคียงกับการถ่ายภาพ

สิ่งนี้นับรวมสำหรับสื่อทุกประเภทไม่ว่าจะเป็นภาพวาดหรือรูปปั้น

หมายเหตุ
เนื่องจากอุปมาอุปไมยมีความแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับงานศิลปะabstract จึงไม่สามารถจัดประเภทเป็น abstract และ figurative ได้เช่นกันเนื่องจากมันจะขัดแย้งกัน

ภาพประกอบคือการตกแต่ง, การตีความหรือการอธิบายด้วยสายตาของข้อความ, แนวคิดหรือกระบวนการออกแบบ, การออกแบบสำหรับสื่อสิ่งพิมพ์เช่นโปสเตอร์, ใบปลิว, นิตยสาร, หนังสือ, สื่อการสอน, ภาพเคลื่อนไหว, วิดีโอเกมและภาพยนตร์

ภาพประกอบเป็นศิลปะ:

อย่างไรก็ตามในปัจจุบันเนื่องจากการเติบโตของอุตสาหกรรมการ์ตูนและวิดีโอเกม เช่นเดียวกับการใช้ภาพประกอบในนิตยสารและสิ่งพิมพ์อื่นๆมากขึ้น ตอนนี้ภาพประกอบกลายเป็นรูปแบบงานศิลปะที่มีมูลค่าและเข้าสู่การแข่งขันในตลาดโลก

อิมเพรสชั่นนิสม์เป็นการเคลื่อนไหวทางศิลปะที่เกิดขึ้นในประเทศฝรั่งเศสในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้า

ฝีพู่กันที่ถูกป้ายอย่างรวดเร็ว ถูกใช้เพื่อถ่ายทอดลักษณะชั่วคราวของแสงและสี

ศิลปินวาดภาพนอกสตูดิโอเพื่อจะได้รับรู้ถึงธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงฉากวาดได้ดียิ่งขึ้น

ศิลปินที่เกี่ยวข้องกับอิมเพรสชั่นนิสม์:
Claude Monet, Auguste Renoir

Magical Realism อธิบายงานศิลปะที่ส่วนใหญ่จะอ้างอิงความจริงโดยที่มีการใช้องค์ประกอบที่มีมนต์ขลังหรือเหนือธรรมชาติ

คิดค้นโดยช่างภาพชาวเยอรมันนักประวัติศาสตร์ศิลปะและนักวิจารณ์ศิลปะ Franz Roh ใน 1925

ศิลปินแนวมินิมัลลิสต์ ปรักปรำการเป็นตัวแทน, การเชื่อมโยงและข้อสรุปเชิงเปรียบเทียบ

พวกเขาสนับสนุนแนวคิดที่ว่าแก่นแท้ของงานคืองานของตัวเองและไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งอื่น

Minimalism มีลักษณะโดยเน้นสื่อและรูปแบบ

ศิลปะไร้เดียงสาไม่จำเป็นต้องมาจากบริบททางวัฒนธรรมหรือประเพณีที่เป็นที่นิยม

ศิลปินไร้เดียงสาตระหนักถึงการประชุมเช่นมุมมองกราฟิกและการประชุมเรียงความ แต่ไม่สามารถใช้งานได้อย่างเต็มที่หรือเลือกที่จะไม่ทำ

ศิลปะไร้เดียงสาได้รับการยอมรับและมักลอกเลียนแบบเพราะความเรียบง่ายไร้เดียงสาและความตรงไปตรงมา ภาพวาดประเภทนี้มักจะมีสไตล์การแสดงผลที่เรียบและมีมุมมองพื้นฐาน หนึ่งในจิตรกรผู้มีอิทธิพลของ "ศิลปะไร้เดียงสา" คืออองรีรูสโซ (1844-1910) ฝรั่งเศสโพสต์ - อิมเพรสชั่นนิสต์ซึ่งถูกค้นพบโดยปาโบลปีกัสโซ

ศิลปะป๊อปมักจะถูกมองว่าเป็นการเคลื่อนไหวทางศิลปะ

เกิดขึ้นในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาในช่วงกลางถึงปลายยุค 1950

การเคลื่อนไหวนี้นำเสนอความท้าทายต่อประเพณีของงานศิลปะ โดยการรวมเอาภาพจากวัฒนธรรมสมัยนิยมและมวลชน เช่นโฆษณา, หนังสือการ์ตูนและวัตถุทางวัฒนธรรม

หนึ่งในเป้าหมายของงานศิลป์นี้ คือการใช้ภาพที่ได้รับความนิยม (ตรงข้ามกับภาพชั้นสูง) ในงานศิลปะโดยเน้นองค์ประกอบที่น่าเบื่อหรือศิลปะที่ไร้ค่าของวัฒนธรรมใด ๆ ซึ่งส่วนใหญ่มักจะใช้การประชดประชัน

นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับการใช้ความหมายทางวัตถุนิยมในการผลิตซ้ำ หรือการถอดความของศิลปิน บางครั้งวัสดุของศิลปะป๊อปอาร์ตก็มักถูกปิดกั้นจากเนื้อหาจริง หรือถูกนำไปรวมกับวัสุดที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลย

เนื่องจากการใช้ประโยชน์จากวัตถุและภาพ งานศิลปะชนิดนี้จึงคล้ายกับ Dada

ศิลปะป๊อปและมินิมอลได้รับการยกย่องว่าเป็นการเคลื่อนไหวทางศิลปะ ที่นำหน้าศิลปะหลังสมัยใหม่หรือเป็นตัวอย่างแรกสุดของศิลปะหลังสมัยใหม่

ศิลปะป๊อปมักใช้ภาพที่ใช้ในการโฆษณาในปัจจุบัน

การติดฉลากผลิตภัณฑ์และโลโก้มีความโดดเด่นในภาพโดยศิลปินป๊อปนั้น เห็นได้ในงานฉลากของซุปกระป๋องของแคมป์เบลโดย Andy Warhol

แม้แต่การติดฉลากที่ด้านนอกของกล่องการจัดส่งที่มีรายการอาหารเพื่อการค้าปลีกก็ยังถูกนำมาใช้เป็นสาระสำคัญในศิลปะป๊อปอาร์ตดังที่แสดงโดย Tom's Campbell's Tomato Juice Box ในปี 1964

ความสมจริงเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับการตีความเชิงจินตนาการ

ต้นกำเนิดของRealismนั้นประมาณช่วงกลางศตวรรษที่สิบเก้า

มันเป็นลักษณะของการวาดภาพธรรมชาติและความปรารถนาที่จะสร้างความถูกต้อง มีรายละเอียดและให้ถ่ายภาพ ดังเช่นเป็นการเล่าเรื่อง

ผลงานเหนือจริงนำเสนอองค์ประกอบของความประหลาดใจ, การวางสิ่งที่ไม่คาดคิดไว้ติดกันและความไม่ต่อเนื่อง

ไร้เหตุผลและตรงข้ามกับศิลปที่เป็นรูปเป็นร่าง งานลักษณะนี้ไม่มีองค์ประกอบที่แท้จริง เสมือนอยู่ในโลกเหนือจริง

คำนิยาม

ภาพคอลลาจ

การออกแบบ

ดิจิตอล

การวาดภาพ

ผสม

มัลติมีเดีย

สื่อสมัยใหม่

จิตรกรรม

ประติมากรรม

สื่อศิลปะเป็นคำทั่วไปที่หมายถึงวัสดุที่ใช้โดยศิลปิน, นักแต่งเพลงหรือนักออกแบบที่ใช้เพื่อสร้างงานศิลปะ

อย่างไรก็ตามคำนี้ยังสามารถใช้เพื่อแสดงถึงการรวมกันของวัสดุที่ใช้ในการสร้างงานศิลปะ

การออกแบบในศิลปะประยุกต์เป็นศิลปะทุกรูปแขนงที่ใช้การออกแบบและการตกแต่งในชีวิตประจำวันหรือวัตถุอื่นๆ เพื่อเกิดความพึงพอใจทางสุนทรียศาสตร์

คำนี้ใช้เพื่อแยกความแตกต่างของศิลปกรรมซึ่งเป็นวัตถุที่ผลิตโดยไม่มีการใช้งานจริง มีจุดประสงค์เพียงอย่างเดียวคือให้สวยงามหรือกระตุ้นสติปัญญาในทางใดทางหนึ่ง

ในทางปฏิบัติแล้ว ทั้งสองคำนี้มักจะทับซ้อนกัน ศิลปะประยุกต์ส่วนใหญ่ทับซ้อนกับศิลปะการตกแต่ง และการทำศิลปะประยุกต์สมัยใหม่มักจะเรียกว่าการออกแบบ อย่างไรก็ตามสำหรับศิลปะประยุกต์แล้ว คำว่า ออกแบบ ควรใช้สำหรับวัตถุ 3 มิติเท่านั้นไม่ใช่สำหรับ 2 มิติ (ภาพวาด ฯลฯ )

หมายเหตุ
การออกแบบตามคำนิยามทั่วไป (ไม่ใช่ในศิลปะประยุกต์) คือแผนหรือข้อกำหนดสำหรับการสร้างวัตถุหรือระบบหรือสำหรับการดำเนินกิจกรรมหรือกระบวนการ

ภาพวาดถูกสร้างขึ้นโดยใช้เครื่องมือต่างๆ เพื่อทำเครื่องหมายบนกระดาษหรือสื่อสองมิติอื่นๆ เครื่องมือที่ใช้มีตั้งแต่ดินสอกราไฟท์, ปากกาและหมึก, ดินสอสี, สีเทียน, ถ่าน, ชอล์ก, ยางลบชนิดต่างๆ, ปากกาหมึกซึมและสไตลัส

เครื่องมือวาดภาพปล่อยวัสดุจำนวนเล็กน้อยลงบนพื้นผิวโดยทิ้งรอยไว้ให้เห็น สิ่งที่ใช้กันทั่วไปสำหรับการวาดภาพคือกระดาษแม้ว่าอาจใช้วัสดุอื่น ๆ เช่นกระดาษแข็งไม้พลาสติกหนังผ้าใบและกระดาน

การวาดภาพเป็นรูปแบบการแสดงออกของมนุษย์ที่เก่าแก่ที่สุดรูปแบบหนึ่งในทัศนศิลป์ โดยทั่วไปมักเกี่ยวข้องกับการทำเครื่องหมายเส้นและพื้นที่ของโทนสีลงบนกระดาษ / วัสดุอื่น ๆ ซึ่งการแสดงภาพที่ถูกต้องของโลกบนพื้นผิวระนาบ ภาพวาดแบบดั้งเดิมเป็นภาพขาวดำหรืออย่างน้อยก็มีสีเพียงเล็กน้อยในขณะที่ภาพวาดดินสอสีสมัยใหม่อาจเข้าใกล้หรือข้ามขอบเขตระหว่างการวาดภาพและการระบายสี

ในศัพท์ตะวันตกการวาดภาพแตกต่างจากการวาดภาพแม้ว่าสื่อที่คล้ายคลึงกันมักใช้ในทั้งสองงาน สื่อแห้งซึ่งโดยปกติจะเกี่ยวข้องกับการวาดภาพเช่นชอล์คอาจใช้ในภาพวาดสีพาสเทล การวาดภาพอาจทำได้ด้วยตัวกลางเหลวทาด้วยพู่กันหรือปากกา การสนับสนุนที่คล้ายกันสามารถให้บริการได้ทั้งสองอย่าง: การวาดภาพโดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับการใช้สีของเหลวลงบนผืนผ้าใบหรือแผงที่เตรียมไว้ แต่บางครั้งการวาดเส้นใต้จะถูกวาดก่อนในส่วนรองรับเดียวกันนั้น

สื่อผสมอธิบายงานศิลปะที่เกิดจากการผสมผสานระหว่างสื่อหรือวัสดุที่แตกต่างกัน

อะไรคือความแตกต่างระหว่างสื่อผสมและงานศิลปะมัลติมีเดีย?

ในขณะที่คำศัพท์ทั้งสองอธิบายงานศิลปะที่สร้างขึ้นโดยใช้วัสดุหลากหลาย แต่โดยทั่วไปแล้ว"สื่อมัลติมีเดีย"จะใช้เพื่อกำหนดงานศิลปะที่ใช้หรือมีส่วนประกอบของสื่ออิเล็กทรอนิกส์หลายประเภทเช่นวิดีโอ, ภาพยนตร์, เสียงและคอมพิวเตอร์

ศิลปะมัลติมีเดียเป็นศิลปะปฏิวัติทางนวัตกรรมซึ่งพยายามที่จะรวมศิลปะหลากหลายรูปแบบเข้าด้วยกัน

ความคิดสร้างสรรค์เกิดขึ้นโดยการผสมผสานข้อมูลเชิงลึกทางศิลปะและงานฝีมือ เช่นภาพยนตร์, วรรณกรรม, การแสดง,ดนตรีและเสียง, ละครทัศนศิลป์หรือการออกแบบ

หมายเหตุ

อะไรคือความแตกต่างระหว่างสื่อผสมและงานศิลปะมัลติมีเดีย?

ในขณะที่คำศัพท์ทั้งสองอธิบายงานศิลปะที่สร้างขึ้นโดยใช้วัสดุหลากหลาย แต่โดยทั่วไปแล้ว"สื่อมัลติมีเดีย"จะใช้เพื่อกำหนดงานศิลปะที่ใช้หรือมีส่วนประกอบของสื่ออิเล็กทรอนิกส์หลายประเภทเช่นวิดีโอ, ภาพยนตร์, เสียงและคอมพิวเตอร์

สื่อสมัยใหม่หมายถึงงานศิลปะที่สร้างขึ้นด้วยเทคโนโลยีสื่อสมัยใหม่รวมถึง

ศิลปะดิจิตอล
คอมพิวเตอร์กราฟฟิค
คอมพิวเตอร์แอนิเมชัน
ศิลปะเสมือนจริง
ศิลปะอินเทอร์เน็ต
ศิลปะเชิงโต้ตอบ
วิดีโอเกม
วิทยาการคอมพิวเตอร์
สิ่งพิมพ์ 3D
ศิลปะหุ่นยนต์
ศิลปะเป็นเทคโนโลยีชีวภาพ

สื่อศิลปะใหม่มักจะเกี่ยวข้องกับการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างศิลปินและผู้สังเกตการณ์หรือ ระหว่างผู้สังเกตการณ์กับงานศิลปะซึ่งตอบสนองต่อพวกเขา

การทาสีเป็นการฝึกการใช้สี, รงควัตถุ, สีหรือสื่ออื่น ๆ ลงบนพื้นผิว (ฐานรอง)

โดยทั่วไปมักใช้แปรงในการลงสี แต่สามารถใช้อุปกรณ์อื่น ๆ เช่นมีด, ฟองน้ำและแปรงแอร์บรัชได้

งานสุดท้ายเรียกอีกอย่างว่าจิตรกรรม

จิตรกรรมเป็นรูปแบบที่สำคัญในทัศนศิลป์ ซึ่งนำเอาองค์ประกอบต่าง ๆ เช่นการวาดภาพ, ท่าทาง(ในขณะที่วาดการแสดงท่าทาง), องค์ประกอบ, การบรรยาย (เช่นในศิลปะการเล่าเรื่อง) หรือนามธรรม (เช่นในศิลปะนามธรรม)

ภาพวาดสามารถเป็นได้ทั้งแบบยึดติดธรรมชาติและการถ่ายทอด (เหมือนในภาพเหมือนหรือภาพทิวทัศน์), ภาพถ่าย, นามธรรม, การบรรยาย, สัญลักษณ์ (เช่นใน Symbolist art), อารมณ์ (ในขณะที่ Expressionism) หรือการเมือง (เช่นเดียวกับ Artivism)

Sculpture เป็นสาขาของทัศนศิลป์ที่เป็นงานสามมิติ

มันเป็นหนึ่งในศิลปะพลาสติก

กระบวนการประติมากรรมที่ทนทานเดิมใช้กับการแกะสลักและการสร้างแบบจำลองด้วยหิน, โลหะ, เซรามิก, ไม้และวัสดุอื่น ๆ แต่ตั้งแต่สมัยModernism ก็เริ่มมีอิสระในการเลือกวัสดุและขั้นตอนได้อย่างเสรี

คำนิยาม

Contemporary

ทันสมัย

ทัศนศิลป์แบ่งออกเป็นช่วงเวลาตามลำดับต่อไปนี้:

ศิลปะร่วมสมัย [1946 ถึงปัจจุบัน]
ศิลปะสมัยใหม่ [1860 ถึง 1945]
ยวนใจ [สายที่ 18 และต้นศตวรรษที่ 19]
เรเนซองส์ [14, 15, ศตวรรษที่ 16 ถึง 18]
ศิลปะยุคกลาง [ขอบเขตกว้างใหญ่ของเวลากว่า 1000 ปี]
ศิลปะคลาสสิคโบราณ

คำเหล่านั้นมักถูกนำไปใช้ในทางที่ผิด เนื่องจากไม่ได้อธิบายถึงสไตล์ (ประเภท) ที่มีการสร้างงานศิลปะเป็นพิเศษ

แม้ว่าในบางช่วงเวลาจะมีศิลปะบางประเภทที่เป็นสไตล์ยอดฮิต อย่างไรก็ตามโดยทั่วไปแล้วคำเหล่านั้นเป็นคำจำกัดความของ "เมื่อ" ไม่ใช่ "อย่างไร"

นักประวัติศาสตร์ศิลปะตรวจสอบงานในบริบทของเวลา อย่างไรก็ตาม มันสามารถเห็นได้บ่อยครั้งว่าคำจำกัดความของระยะเวลานั้นคาบเกี่ยวกัน ขึ้นอยู่กับประวัติศาสตร์ศิลปะหรือพิพิธภัณฑ์ที่ต้องค้นหาคำอธิบายของพวกเขาเอง แม้ว่านักประวัติศาสตร์มักคำนึงถึงแรงจูงใจและกฎเกณฑ์ของผู้สร้างสรรค์ ไม่ว่าจะด้วยการพิจารณาถึงความต้องการและอคติของผู้อุปถัมภ์และผู้สนับสนุน ด้วยการวิเคราะห์เปรียบเทียบชุดรูปแบบและวิธีการของเพื่อนร่วมงานและครูผู้สร้าง และด้วยการคำนึงถึงรูปแทนและสัญลักษณ์

ในระยะสั้นวิธีนี้จะตรวจสอบงานศิลปะในบริบทของโลกที่มันถูกสร้างขึ้น

อย่างไรก็ตามไม่ว่าคำจำกัดความเหล่านี้จะทับซ้อนกันก็ตาม แต่คำว่า Contemporary, Modern และอื่นๆ จะบอกถึงช่วงเวลาที่เฉพาะเจาะจงก่อน

การจัดหมวดหมู่Contemporaryเป็นเครื่องบ่งชี้ว่าศิลปะนั้นๆที่ถูกสร้างขึ้นในปัจจุบัน

คำว่า "ปัจจุบัน" ในบริบทนี้หมายถืงศิลปะที่ผลิตตั้งแต่ 1946 จนถึงปัจจุบัน

งานศิลปะทุกชิ้นที่สร้างขึ้นโดยศิลปินที่ยังมีชีวิตอยู่ถือเป็นงานศิลปะแบบcontemporaryไม่ว่าจะเป็นสไตล์เทคนิคหรือแนวเพลงแบบใดก็ตาม ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่ศิลปินที่มีชีวิตอยู่จะสร้างงานศิลปะ "Modern"

คำจำกัดความของสิ่งที่"ร่วมสมัย"นั้นโดยปกติแล้วเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ยึดติดกับช่วงปัจจุบันที่กาลเวลาลุล่วงไปข้างหน้าเรื่อยๆ และผลงานที่สมาคมศิลปะContemporaryซื้อในปี 1910 ก็ไม่สามารถอธิบายใช้คำว่าContemporaryไดีอีกต่อไป

บางคนนิยามศิลปะร่วมสมัยว่าเป็นศิลปะที่ผลิตภายใน "ช่วงชีวิตของเรา" โดยที่รู้ว่าช่วงชีวิตและอายุต่างก็แตกต่างกันไป อย่างไรก็ตามก็ทำให้เรารับรู้ได้ว่าโดยทั่วไปแล้วการจำกัดความนั้นมีเพื่อระบุข้อกำหนดเฉพาะตัว

การจัดหมวดหมู่ของ "ศิลปะร่วมสมัย" เป็นศิลปะชนิดพิเศษแทนที่จะใช้คำนิยามเป็นคำคุณศัพท์ทั่วไปนั้นต้องย้อนกลับไปสู่จุดเริ่มต้นของยุคModernismในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษ ในลอนดอนสมาคมศิลปะร่วมสมัยก่อตั้งขึ้นใน 1910 โดยนักวิจารณ์ Roger Fry และคนอื่น ๆ ในฐานะสมาคมเอกชนเพื่อซื้องานศิลปะไปวางในพิพิธภัณฑ์สาธารณะ จากนั้นก็พบว่าหลายๆสถาบันเริ่มใช้คำจำกัดความนี้ในปี 1930 เช่น 1938 สมาคมศิลปะร่วมสมัยแห่งแอดิเลดออสเตรเลียและเพิ่มขึ้นหลังจาก 1945

สถาบันศิลปะร่วมสมัยบอสตันและอีกหลายๆที่ได้เปลี่ยนจากชื่อ "Modern art" มาเป็น "Contemporary Art"ในยุคนี้ เนื่องจากModernismถูกกำหนดให้เป็นการเคลื่อนไหวเชิงศิลปะทางประวัติศาสตร์ ทำให้ศิลปะ "modern(สมัยใหม่)" จำนวนมากไม่ถือเป็นงาน "contemporary(ร่วมสมัย)" อีกต่อไป

หมายเหตุ
Contemporary ไม่ได้กำหนดประเภทเฉพาะใด ๆ เช่น Abstract, Realism, Pop Art และอื่น ๆ

ศิลปะModernจะรวมถึงงานศิลปะที่ผลิตในช่วงเวลาประมาณตั้งแต่

1860 ถึง 1945

คำนี้มักเกี่ยวข้องกับศิลปะที่ละทิ้งประเพณีในอดีตไปเพื่อจิตวิญญาณแห่งการทดลอง

ศิลปินสมัยใหม่ทดลองวิธีการใหม่ในการมองดูและมีความคิดใหม่เกี่ยวกับธรรมชาติของวัสดุและการทำงานของศิลปะ

มีแนวโน้มที่ไม่ใช้การบรรยายซึ่งเป็นลักษณะของศิลปะดั้งเดิม แล้วมุ่งหน้าไปสู่สิ่งที่เป็นนามธรรมซึ่งเป็นลักษณะของศิลปะสมัยใหม่มากขึ้น การผลิตงานศิลปะสมัยนี้มักถูกเรียกว่าcontemporary art หรือ postmodern art

ศิลปะสมัยใหม่เริ่มต้นด้วยมรดกตกทอดของจิตรกรเช่น Vincent van Gogh, Paul Cézanne, Paul Gauguin, Georges Seurat และ Henri de Toulouse-Lautrec ทุกคนล้วนมีความสำคัญต่อการพัฒนาศิลปะสมัยใหม่ ในตอนต้นของศตวรรษที่ 20th อองรีมาตีสและศิลปินรุ่นใหม่อื่นๆ อีกหลายคนรวมถึงpre-cubist Georges Braque, André Derain, Raoul Dufy, Jean Metzinger และ Maurice de Vlaminck ปฏิวัติโลกศิลปะปารีสด้วย"wild" คือการใช้ภาพภูมิทัศน์หลากสีสัน และภาพวาดรูปร่างที่นักวิจารณ์เรียกว่าFauvism The Dance ทั้งสองเวอร์ชันของ Matisse ถือเป็นงานชิ้นสำคัญในอาชีพของเขาและในการพัฒนางานจิตรกรรมสมัยใหม่ มันสะท้อนให้เห็นการเริ่มหลงใหลของมาตีสในเสน่ห์ของศิลปะดั้งเดิม: รูปร่างที่ลงสีอบอุ่น ตัดกับพื้นหลังโทนเย็นสีฟ้า-เขียว และการเต้นรำเป็นจังหวะของในภาพนู้ดแสดงถึงความรู้สึกของการปลดปล่อยทางอารมณ์และสุขนิยม

หมายเหตุ
สถาบันศิลปะร่วมสมัยบอสตันและอีกหลายๆที่ได้เปลี่ยนจากชื่อ "Modern art" มาเป็น "Contemporary Art"ในยุคนี้ เนื่องจากModernismถูกกำหนดให้เป็นการเคลื่อนไหวเชิงศิลปะทางประวัติศาสตร์ ทำให้ศิลปะ "modern(สมัยใหม่)" จำนวนมากไม่ถือเป็นงาน "contemporary(ร่วมสมัย)" อีกต่อไป

ดังนั้นโดยปกติแล้วศิลปินที่มีชีวิตมักจะไม่จัดหมวดหมู่งานศิลปะของตัวเองเป็นงานโมเดิร์น เนื่องจากการใช้คำนี้ในช่วงเวลานี้หมายถึงศิลปินได้ล่วงลับไปแล้ว

ประเภท

สื่อ

ระยะเวลา

คำนิยาม

Abstract Expressionism

Abstract

Conceptual

Concrete

Cubism

สารคดี

Expressionism

Fantastic

Figurative

Illustration

Impressionism

Magical Realism

Minimalism

ป๊อป

Realism

Surrealism

หมายเหตุ

Abstract และ Abstract Expressionism
Realism และ Figurative

Abstract และ Figurative
Abstract และ Cubism
Abstract และ Conceptual
Surrealism และ Realism
Fantastic และ Figurative

Conceptual
Concrete
ป๊อป
Minimalism

นักศิลปะAbstract พยายามสร้างงานศิลปะAbstract ซึ่งเป็นเชิงอารมณ์และการแสดงออก

การสร้างสรรค์โดยอัตโนมัติและจิตใต้สำนึกเป็นลักษณะพื้นฐาน ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากนักสถิตยศาสตร์ล่วงหน้า

มีการใช้รูปร่าง, สี, โทนสี, รูปร่างและเครื่องหมาย และหลีกเลี่ยงการถ่ายทอดโลกที่มองเห็นได้ด้วยตาอย่างชัดเจน

Abstract art, non-figurative art, non-objective art, และ nonrepresentational art ต่างก็มีความเกี่ยวข้องกันทางอ้อม

ลักษณะอาจคล้ายกัน แต่อาจจะไม่ได้มีความหมายเหมือนกัน

Abstraction บ่งบอกถึงการจากไปของความเป็นจริงด้วยการพรรณนาภาพในงานศิลปะ

การออกเดินทางจากการถ่ายทอดอย่างชัดเจนนั้นอาจเป็นการมองข้าม, มีอคติ หรือครบถ้วนก็ได้ Abstraction นั้นมีอยู่ควบคู่ไปกับวัฏฏะ

แม้แต่ศิลปะที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อความเสมือนจริงสูงสุด ก็สามารถกล่าวได้ว่าเป็น abstractอย่างน้อยในทางทฤษฎี เพราะการนำเสนอที่สมบูรณ์แบบนั้นมีแนวโน้มที่จะลวงตาเกินจริงได้

หมายเหตุ
งานศิลปะ abstract ไม่สามารถจัดเป็น figurative ได้เช่นกันเนื่องจากจะขัดแย้งกัน

นี่เป็นเพราะศิลปิน conceptual ใช้วัสดุและรูปทรงอะไรก็ได้ที่เหมาะสมกับการถ่ายทอดไอเดียของพวกเขาที่สุด แตกต่างกับจิตรกรหรือประติมากรที่คิดว่าจะถ่ายทอดไอเดียผ่านทางภาพวาด/วัสดุปั้น/เทคนิคอย่างไรได้ดีที่สุด - ซึ่งผลงานที่ออกมานั้นเป็นได้ตั้งแต่การแสดงไปจนถึงคำบรรยายเป็นลายลักษณ์อักษร

ถึงแม้ว่าศิลปิน conceptual จะไม่มีสไตล์หรือรูปแบบจำเพาะ แต่ก็มีเริ่มมีแนวโน้มลักษณะเฉพาะที่ใช้กันตั้งแต่ยุคปลาย 1960

หมายเหตุ
แม้ว่าศิลปินหลายคนจะมี "concept" ในใจก่อนที่จะเริ่มรังสรรค์ แต่นั่นไม่ได้ทำให้งานศิลปะนั้นเป็นงานที่ "conceptual"

งานศิลปะที่สมบูรณ์นั้นจำเป็นต้องได้รับการยอมรับว่าเป็นconceptของสิ่งหนึ่งสิ่งใด ลักษณะที่ชัดเจนที่สุดคือการใช้องค์ประกอบและสิ่งของที่มักจะไม่ถูกใช้เพื่อสร้างงานศิลปะ

ช่วงสมัยก่อนจะเกี่ยวข้องกับความคิดเกี่ยวกับความเที่ยงธรรม อย่างไรก็ตามลัทธิหลังสมัยใหม่ได้กระตุ้นให้เกิดการรับรู้มากขึ้นเกี่ยวกับธรรมชาติของงานศิลปะและงานที่มักถูกมองว่าเป็น "สารคดี"

ดังนั้น 'สารคดี' จึงกลายเป็นคำศัพท์ที่มีการตีความที่กว้างขึ้นและหลากหลายขึ้น

คำนี้เป็นที่นิยมมากขึ้นหลังจากความนิยมของศิลปะนามธรรมเพิ่มขึ้น ใช้เพื่ออธิบายศิลปินที่ยังคงอ้างอิงกับโลกแห่งความจริงในผลงานของพวกเขา

ดังนั้นในทางคำจำกัดความแล้วมันคือ การเป็นตัวแทน

มักใช้สับสนกับการจัดหมวดหมู่งานศิลปะที่เป็นรูปเป็นร่างเพียงเพราะมี "รูปร่าง" ปรากฎ

แต่เพียงแค่นั้นไม่ได้ทำให้มันเป็นงานศิลปะที่เป็น figurative

งานศิลปะควรแสดงวัตถุด้วยความแม่นยำที่ใกล้เคียงกับการถ่ายภาพ

สิ่งนี้นับรวมสำหรับสื่อทุกประเภทไม่ว่าจะเป็นภาพวาดหรือรูปปั้น

ภาพประกอบเป็นศิลปะ:

อย่างไรก็ตามในปัจจุบันเนื่องจากการเติบโตของอุตสาหกรรมการ์ตูนและวิดีโอเกม เช่นเดียวกับการใช้ภาพประกอบในนิตยสารและสิ่งพิมพ์อื่นๆมากขึ้น ตอนนี้ภาพประกอบกลายเป็นรูปแบบงานศิลปะที่มีมูลค่าและเข้าสู่การแข่งขันในตลาดโลก

ฝีพู่กันที่ถูกป้ายอย่างรวดเร็ว ถูกใช้เพื่อถ่ายทอดลักษณะชั่วคราวของแสงและสี

ศิลปินวาดภาพนอกสตูดิโอเพื่อจะได้รับรู้ถึงธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงฉากวาดได้ดียิ่งขึ้น

ศิลปินที่เกี่ยวข้องกับอิมเพรสชั่นนิสม์:
Claude Monet, Auguste Renoir

การเคลื่อนไหวนี้นำเสนอความท้าทายต่อประเพณีของงานศิลปะ โดยการรวมเอาภาพจากวัฒนธรรมสมัยนิยมและมวลชน เช่นโฆษณา, หนังสือการ์ตูนและวัตถุทางวัฒนธรรม

หนึ่งในเป้าหมายของงานศิลป์นี้ คือการใช้ภาพที่ได้รับความนิยม (ตรงข้ามกับภาพชั้นสูง) ในงานศิลปะโดยเน้นองค์ประกอบที่น่าเบื่อหรือศิลปะที่ไร้ค่าของวัฒนธรรมใด ๆ ซึ่งส่วนใหญ่มักจะใช้การประชดประชัน

นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับการใช้ความหมายทางวัตถุนิยมในการผลิตซ้ำ หรือการถอดความของศิลปิน บางครั้งวัสดุของศิลปะป๊อปอาร์ตก็มักถูกปิดกั้นจากเนื้อหาจริง หรือถูกนำไปรวมกับวัสุดที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลย

เนื่องจากการใช้ประโยชน์จากวัตถุและภาพ งานศิลปะชนิดนี้จึงคล้ายกับ Dada

ศิลปะป๊อปและมินิมอลได้รับการยกย่องว่าเป็นการเคลื่อนไหวทางศิลปะ ที่นำหน้าศิลปะหลังสมัยใหม่หรือเป็นตัวอย่างแรกสุดของศิลปะหลังสมัยใหม่

ศิลปะป๊อปมักใช้ภาพที่ใช้ในการโฆษณาในปัจจุบัน

การติดฉลากผลิตภัณฑ์และโลโก้มีความโดดเด่นในภาพโดยศิลปินป๊อปนั้น เห็นได้ในงานฉลากของซุปกระป๋องของแคมป์เบลโดย Andy Warhol

แม้แต่การติดฉลากที่ด้านนอกของกล่องการจัดส่งที่มีรายการอาหารเพื่อการค้าปลีกก็ยังถูกนำมาใช้เป็นสาระสำคัญในศิลปะป๊อปอาร์ตดังที่แสดงโดย Tom's Campbell's Tomato Juice Box ในปี 1964

ต้นกำเนิดของRealismนั้นประมาณช่วงกลางศตวรรษที่สิบเก้า

มันเป็นลักษณะของการวาดภาพธรรมชาติและความปรารถนาที่จะสร้างความถูกต้อง มีรายละเอียดและให้ถ่ายภาพ ดังเช่นเป็นการเล่าเรื่อง

คำนิยาม

ภาพคอลลาจ

ดิจิตอล

ผสม

มัลติมีเดีย

สื่อสมัยใหม่

ภาพเขียน

ประติมากรรม

อะไรคือความแตกต่างระหว่างสื่อผสมและงานศิลปะมัลติมีเดีย?

ในขณะที่คำศัพท์ทั้งสองอธิบายงานศิลปะที่สร้างขึ้นโดยใช้วัสดุหลากหลาย แต่โดยทั่วไปแล้ว"สื่อมัลติมีเดีย"จะใช้เพื่อกำหนดงานศิลปะที่ใช้หรือมีส่วนประกอบของสื่ออิเล็กทรอนิกส์หลายประเภทเช่นวิดีโอ, ภาพยนตร์, เสียงและคอมพิวเตอร์

ศิลปะมัลติมีเดียเป็นศิลปะปฏิวัติทางนวัตกรรมซึ่งพยายามที่จะรวมศิลปะหลากหลายรูปแบบเข้าด้วยกัน

ความคิดสร้างสรรค์เกิดขึ้นโดยการผสมผสานข้อมูลเชิงลึกทางศิลปะและงานฝีมือ เช่นภาพยนตร์, วรรณกรรม, การแสดง,ดนตรีและเสียง, ละครทัศนศิลป์หรือการออกแบบ

หมายเหตุ

อะไรคือความแตกต่างระหว่างสื่อผสมและงานศิลปะมัลติมีเดีย?

ศิลปะดิจิตอล
คอมพิวเตอร์กราฟฟิค
คอมพิวเตอร์แอนิเมชัน
ศิลปะเสมือนจริง
ศิลปะอินเทอร์เน็ต
ศิลปะเชิงโต้ตอบ
วิดีโอเกม
วิทยาการคอมพิวเตอร์
สิ่งพิมพ์ 3D
ศิลปะหุ่นยนต์
ศิลปะเป็นเทคโนโลยีชีวภาพ

การทาสีเป็นการฝึกการใช้สี, รงควัตถุ, สีหรือสื่ออื่น ๆ ลงบนพื้นผิว (ฐานรอง)

โดยทั่วไปมักใช้แปรงในการลงสี แต่สามารถใช้อุปกรณ์อื่น ๆ เช่นมีด, ฟองน้ำและแปรงแอร์บรัชได้

งานสุดท้ายเรียกอีกอย่างว่าจิตรกรรม

จิตรกรรมเป็นรูปแบบที่สำคัญในทัศนศิลป์ ซึ่งนำเอาองค์ประกอบต่าง ๆ เช่นการวาดภาพ, ท่าทาง(ในขณะที่วาดการแสดงท่าทาง), องค์ประกอบ, การบรรยาย (เช่นในศิลปะการเล่าเรื่อง) หรือนามธรรม (เช่นในศิลปะนามธรรม)

ภาพวาดสามารถเป็นได้ทั้งแบบยึดติดธรรมชาติและการถ่ายทอด (เหมือนในภาพเหมือนหรือภาพทิวทัศน์), ภาพถ่าย, นามธรรม, การบรรยาย, สัญลักษณ์ (เช่นใน Symbolist art), อารมณ์ (ในขณะที่ Expressionism) หรือการเมือง (เช่นเดียวกับ Artivism)

Sculpture เป็นสาขาของทัศนศิลป์ที่เป็นงานสามมิติ

มันเป็นหนึ่งในศิลปะพลาสติก

กระบวนการประติมากรรมที่ทนทานเดิมใช้กับการแกะสลักและการสร้างแบบจำลองด้วยหิน, โลหะ, เซรามิก, ไม้และวัสดุอื่น ๆ แต่ตั้งแต่สมัยModernism ก็เริ่มมีอิสระในการเลือกวัสดุและขั้นตอนได้อย่างเสรี

คำนิยาม

Contemporary

ทันสมัย

ทัศนศิลป์แบ่งออกเป็นช่วงเวลาตามลำดับต่อไปนี้:

ศิลปะร่วมสมัย
พ.ศ. 1946 ถึงปัจจุบัน
ศิลปะสมัยใหม่
เพื่อ 1860 1945
Romanticism
ปลายศตวรรษที่ 18 และต้นศตวรรษที่ 19
Renaissance
14th, 15, ศตวรรษที่ 16 ถึง 18
ศิลปะยุคกลาง
ขอบเขตอันกว้างใหญ่ของเวลากว่า 1000 ปี
ศิลปะคลาสสิคโบราณ

นักประวัติศาสตร์ศิลปะตรวจสอบงานในบริบทของเวลา

อย่างไรก็ตาม มันสามารถเห็นได้บ่อยครั้งว่าคำจำกัดความของระยะเวลานั้นคาบเกี่ยวกัน ขึ้นอยู่กับประวัติศาสตร์ศิลปะหรือพิพิธภัณฑ์ที่ต้องค้นหาคำอธิบายของพวกเขาเอง

แม้ว่านักประวัติศาสตร์มักคำนึงถึงแรงจูงใจและกฎเกณฑ์ของผู้สร้างสรรค์ ไม่ว่าจะด้วยการพิจารณาถึงความต้องการและอคติของผู้อุปถัมภ์และผู้สนับสนุน ด้วยการวิเคราะห์เปรียบเทียบชุดรูปแบบและวิธีการของเพื่อนร่วมงานและครูผู้สร้าง และด้วยการคำนึงถึงรูปแทนและสัญลักษณ์

ในระยะสั้นวิธีนี้จะตรวจสอบงานศิลปะในบริบทของโลกที่มันถูกสร้างขึ้น

อย่างไรก็ตามไม่ว่าคำจำกัดความเหล่านี้จะทับซ้อนกันก็ตาม แต่คำว่า Contemporary, Modern และอื่นๆ จะบอกถึงช่วงเวลาที่เฉพาะเจาะจงก่อน

คำจำกัดความของสิ่งที่"ร่วมสมัย"นั้นโดยปกติแล้วเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ยึดติดกับช่วงปัจจุบันที่กาลเวลาลุล่วงไปข้างหน้าเรื่อยๆ และผลงานที่สมาคมศิลปะContemporaryซื้อในปี 1910 ก็ไม่สามารถอธิบายใช้คำว่าContemporaryไดีอีกต่อไป

บางคนนิยามศิลปะร่วมสมัยว่าเป็นศิลปะที่ผลิตภายใน "ช่วงชีวิตของเรา" โดยที่รู้ว่าช่วงชีวิตและอายุต่างก็แตกต่างกันไป อย่างไรก็ตามก็ทำให้เรารับรู้ได้ว่าโดยทั่วไปแล้วการจำกัดความนั้นมีเพื่อระบุข้อกำหนดเฉพาะตัว

การจัดหมวดหมู่ของ "ศิลปะร่วมสมัย" เป็นศิลปะชนิดพิเศษแทนที่จะใช้คำนิยามเป็นคำคุณศัพท์ทั่วไปนั้นต้องย้อนกลับไปสู่จุดเริ่มต้นของยุคModernismในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษ ในลอนดอนสมาคมศิลปะร่วมสมัยก่อตั้งขึ้นใน 1910 โดยนักวิจารณ์ Roger Fry และคนอื่น ๆ ในฐานะสมาคมเอกชนเพื่อซื้องานศิลปะไปวางในพิพิธภัณฑ์สาธารณะ จากนั้นก็พบว่าหลายๆสถาบันเริ่มใช้คำจำกัดความนี้ในปี 1930 เช่น 1938 สมาคมศิลปะร่วมสมัยแห่งแอดิเลดออสเตรเลียและเพิ่มขึ้นหลังจาก 1945

สถาบันศิลปะร่วมสมัยบอสตันและอีกหลายๆที่ได้เปลี่ยนจากชื่อ "Modern art" มาเป็น "Contemporary Art"ในยุคนี้ เนื่องจากModernismถูกกำหนดให้เป็นการเคลื่อนไหวเชิงศิลปะทางประวัติศาสตร์ ทำให้ศิลปะ "modern(สมัยใหม่)" จำนวนมากไม่ถือเป็นงาน "contemporary(ร่วมสมัย)" อีกต่อไป

หมายเหตุ
Contemporary ไม่ได้กำหนดประเภทเฉพาะใด ๆ เช่น Abstract, Realism, Pop Art และอื่น ๆ

มีแนวโน้มที่ไม่ใช้การบรรยายซึ่งเป็นลักษณะของศิลปะดั้งเดิม แล้วมุ่งหน้าไปสู่สิ่งที่เป็นนามธรรมซึ่งเป็นลักษณะของศิลปะสมัยใหม่มากขึ้น การผลิตงานศิลปะสมัยนี้มักถูกเรียกว่าcontemporary art หรือ postmodern art

ศิลปะสมัยใหม่เริ่มต้นด้วยมรดกของจิตรกรเช่น Vincent van Gogh, Paul Cézanne, Paul Gauguin, Georges Seurat และ Henri de Toulouse-Lautrec ทุกคนล้วนมีความสำคัญต่อการพัฒนาศิลปะสมัยใหม่

ในตอนต้นของศตวรรษที่ 20th อองรีมาตีสและศิลปินหนุ่มอื่น ๆ อีกหลายคนรวมถึงนักพรี - Cubists Georges Braque, André Derain, Raoul Dufy, Jean Metzinger และ Maurice de Vlaminck ปฏิวัติโลกศิลปะปารีสด้วย "ป่า" ภูมิทัศน์หลากสีสัน และภาพวาดที่นักวิจารณ์เรียกว่า Fauvism

The Dance ทั้งสองเวอร์ชันของ Matisse มีความสำคัญในอาชีพของเขาและในการพัฒนางานจิตรกรรมสมัยใหม่ มันสะท้อนให้เห็นถึงเสน่ห์ที่ไม่เหมือนใครของมาตีสด้วยศิลปะดั้งเดิม: สีอบอุ่นที่เข้มข้นของรูปเทียบกับพื้นหลังสีฟ้า - เขียวที่เย็นสบาย

หมายเหตุ
สถาบันศิลปะร่วมสมัยบอสตันและอีกหลายๆที่ได้เปลี่ยนจากชื่อ "Modern art" มาเป็น "Contemporary Art"ในยุคนี้ เนื่องจากModernismถูกกำหนดให้เป็นการเคลื่อนไหวเชิงศิลปะทางประวัติศาสตร์ ทำให้ศิลปะ "modern(สมัยใหม่)" จำนวนมากไม่ถือเป็นงาน "contemporary(ร่วมสมัย)" อีกต่อไป

ดังนั้นโดยปกติแล้วศิลปินที่มีชีวิตมักจะไม่จัดหมวดหมู่งานศิลปะของตัวเองเป็นงานโมเดิร์น เนื่องจากการใช้คำนี้ในช่วงเวลานี้หมายถึงศิลปินได้ล่วงลับไปแล้ว